Trendy w budownictwie się zmieniają, a przykładem tego mogą być stropodachy płaskie, które coraz częściej pojawiają się w projektach architektów. Dzięki temu rozwiązaniu dach budynku może służyć jako dodatkowe miejsce wypoczynku, czy montażu różnego rodzaju urządzeń instalacyjnych, a także zapewnić odpowiednią wielkość powierzchni biologicznie czynnej na terenie planowanej inwestycji. Jednak dach płaski nie ma samych zalet. Jego realizacja często jest droższa niż klasycznego dachu z drewnianą więźbą i pokryciem z dachówek. Dodatkowo nieprawidłowe wykonanie stropodachu może wiele kosztować inwestora, a tu łatwo o błędy – z racji skomplikowanej wielowarstwowej budowy, a także konieczności zapewnienia różnorodnych funkcji jednocześnie. Trudniej też będzie nam znaleźć specjalistów, którzy wykonają dach płaski bez błędów. Jednak mimo to, coraz częściej obserwujemy budowy dachów właśnie tego typu. 

Czym jest stropodach?

Stropodachy (dachy płaskie) są to wielowarstwowe elementy konstrukcyjne łączące w sobie funkcję dachu i stropu nad ostatnią kondygnacją. O stropodachu będziemy mówić w przypadku braku nachylenia połaci dachowej lub nachyleniu najczęściej nie większym niż 5o.

>Podstawowym zadaniem stropodachu jest bezpieczne przenoszenie obciążeń. Pozostałe wynikają z funkcji przegrody zewnętrznej budynku, wśród których można wymienić:

  • ochronę obiektu i jego elementów przed wpływem warunków atmosferycznych – zapewnienie całkowitej szczelności przede wszystkim przed wodą i uniemożliwieniem jej wnikania do wnętrza budynku,
  • ochronę konstrukcji przed skokami temperatury, dzięki czemu możliwe jest zapewnienie właściwego komfortu cieplnego oraz warunków wilgotnościowych wewnątrz pomieszczeń znajdujących się w budynku,
  • ochronę elementów konstrukcji przed uszkodzeniami powstałymi na skutek działania wilgoci technologicznej oraz użytkowej, jak również nadmiernej absorpcji wody przez materiały budowlane,
  • ochronę przeciwpożarową,
  • ochronę przed hałasem,
  • zapewnienie estetyki [2].

Zapewnienie wymienionych powyżej funkcji jest możliwe, dzięki zastosowaniu odpowiednich materiałów ułożonych warstwowo na konstrukcji stropodachu.

Rodzaje stropodachów

Klasyczny układ warstw dachowych składa się z warstwy wierzchniej w postaci hydroizolacji, następnie termoizolacji, paroizolacji oraz płyty konstrukcyjnej, która stanowi jednocześnie sufit pomieszczeń ostatniej kondygnacji (rys. 1). Niestety, w przypadku tradycyjnego układu warstw często dochodzi do uszkodzeń warstwy wierzchniej dachu z uwagi na narażenie jej na bardzo duże obciążenia termiczne, działanie promieniowania UV (najczęściej jest wykonana w bardzo ciemnych kolorach) oraz obciążenia mechaniczne związane m.in. z opadami atmosferycznymi, takimi jak grad. Efektem tych uszkodzeń jest rozszczelnienie i brak zabezpieczenia przed penetracją wody w głąb konstrukcji dachowej, co w konsekwencji prowadzi do przecieków obserwowanych w pomieszczeniach poprzez wychodzące wykwity, zacieki, a nawet skropliny wody.

Warstwy w układzie tradycyjnym stanowią podstawowy wariant wykonania stropodachu pełnego, ale nie jest to jedyne możliwe rozwiązanie. Ze względu na układ warstw, oprócz stropodachu pełnego (niewentylowanego) możemy wyróżnić stropodachy odpowietrzane oraz wentylowane (dwudzielne).

Stropodach odpowietrzany swoją budową niewiele różni się od dachu pełnego, jednak pod powierzchnią pokrycia stosuje się rozwiązania tworzące niewielkie kanaliki, mające na celu zapobieganie zawilgoceniu materiału izolacyjnego. Mogą one być uzyskane przez zastosowanie papy perforowanej lub ułożenie płyt izolacji termicznej z pewnymi odstępami względem siebie, które następnie przykryte są warstwą hydroizolacji np. papy. Prawidłowe funkcjonowanie zapewnia kontakt kanalików z powietrzem zewnętrznym.