Rozszerzenie zastosowania BIM

Pojawienie się modelu BIM było początkiem pewnego rodzaju rewolucji cyfrowej w budownictwie. W założeniu miał on stanowić trójwymiarowy, cyfrowy model obiektu budowlanego nasycony istotnymi informacjami dotyczącymi np. właściwości materiałów, technologii, sposobu montażu, kosztów itp. Generalnie BIM można potraktować jako wizualizację przedsięwzięcia budowlanego, zawierającą wszystkie niezbędne dane dla jego prawidłowego przebiegu i dostępne dla wszystkich jego uczestników. Informacje te są wprowadzane jednokierunkowo do modelu, w sposób ręczny, przez projektantów oraz innych uczestników, w miarę postępu kolejnych faz przedsięwzięcia.

Model BIM ma oczywiście sporo zalet. Najważniejszą, wynikającą z samej idei wprowadzenia BIM, jest poprawa współpracy pomiędzy uczestnikami procesu budowlanego – inwestorami, projektantami, kierownikami budowy (wraz z wykonawcami) i inspektorami nadzoru. Jest to możliwe poprzez stworzenie trójwymiarowego, wielopłaszczyznowego i wielobranżowego modelu, dostępnego na każdym etapie powstawania obiektu [7]. Dodatkowo możemy mówić o innych walorach, które zapewnia:

  • widok 3D – np. zwiększenie wyobrażenia o końcowym efekcie przedsięwzięcia, automatyzacja wykrywania kolizji wielobranżowych itp.,
  • nasycenie modelu informacjami na założonym poziomie – np. skrócenie czasu poszukiwania informacji, przyspieszenie pracy, zmniejszenie nieporozumień między uczestnikami poprzez dostęp do tych samych danych w tym samym czasie itp.

Rozwój technologii cyfrowych oraz ich implementacja do branży budowlanej zmusza do szukania szerszych zastosowań modelu BIM w całym cyklu życia obiektu budowlanego. Stąd też rodząca się idea wykorzystania różnego rodzaju technologii cyfrowych np. czujników, sterowników itp. do prowadzenia kontroli prowadzonych robót budowlanych, a także monitorowania stanu technicznego obiektu budowlanego w trakcie jego eksploatacji. Pojawiły się więc pojęcia, takie jak: Digital Twin (cyfrowy bliźniak), czy Digital Shadow (cyfrowy cień).