Beton jest obecnie najczęściej stosowanym materiałem spośród wytwarzanych wyrobów budowlanych. Praktycznie w każdym budynku znajdziemy przynajmniej część konstrukcji wykonanej z tego właśnie materiału. Coraz częściej można również spotkać obiekty wykonywane w całości z betonu układanego na budowie przy użyciu odpowiedniego zestawu maszyn i urządzeń. Jednak wykonanie różnych, często bardzo skomplikowanych konstrukcji monolitycznych, nie byłoby możliwe bez wcześniejszego przygotowania odpowiedniej formy nadającej kształt wznoszonej konstrukcji. W związku z tym, ciągle rozwija się gałąź z pogranicza mechaniki i budownictwa zajmująca się tworzeniem systemów deskowań i rusztowań, umożliwiających realizację nawet najśmielszych projektów inżynierskich.

Czym jest deskowanie?

Deskowanie, potocznie nazywane szalunkiem, jest to tymczasowa forma nadająca kształt elementom betonowym i żelbetowym zgodnie z zaprojektowanymi rozwiązaniami architektonicznymi i konstrukcyjnymi [1]. Deskowania w procesie budowlanym pełnią kilka funkcji, wśród których do najważniejszych należy przenoszenie ciężaru własnego oraz formowanych elementów żelbetowych, jak również obciążeń technologicznych wynikających z pracy robotników i urządzeń w procesie formowania. Te „tymczasowe przegrody” pozwalają wydzielić z ogólnej przestrzeni placu budowy przestrzenie kształtujące pożądane elementy budowlane.
Niestety stanowią też jeden z istotnych czynników kosztotwórczych. Wysokie koszty deskowań systemowych wynikają zarówno z cen samego materiału, z którego wykonane są poszczególne ich elementy, jak i z pracochłonności prac deskowaniowych. Oczywiście przy niedużych przedsięwzięciach, zwłaszcza w budynkach jednorodzinnych, nadal najczęściej spotkamy deskowania tradycyjne z desek (fot. 1), jednak rozwiązania te, nie mają obecnie uzasadnienia w dużych inwestycjach.