Jeszcze kilkadziesiąt lat temu stropy monolityczne były deskowane za pomocą ręcznie przygotowywanych form z drewna. Typowe deskowanie stropu składa się z poszycia z desek grub. 25-32 mm, dźwigarków wykonanych z prostopadłościennych belek o wym. 80 x 100 mm oraz stempli, najczęściej o przekroju okrągłym i śr. 80-150 mm [3]. Deskowania tradycyjne charakteryzują się jednak bardzo dużą pracochłonnością, co w dzisiejszych czasach jest jedną z ich największych wad (fot. 1). Obecnie coraz częściej, nawet na mniejszych inwestycjach stosuje się przynajmniej częściowo rozwiązania systemowe w postaci np. stalowych blatów lub stempli (fot. 2). Na większych budowach spotkamy już pełne komplety systemów deskowań stropowych (fot. 3). 

Systematyka deskowań stropowych 

Obecnie na rynku funkcjonuje wielu producentów deskowań systemowych, którzy prześcigają się w innowacyjności proponowanych rozwiązań, co pozwala na realizację coraz śmielszych pomysłów. W czołówce możemy znaleźć takie firmy jak: PERI, DOKA, ULMA, Hunnebeck i wiele innych. Każda z nich ma w swojej ofercie rozwiązania przeznaczone dla różnego typu obiektów budowlanych.  
Systemowe deskowania stropowe można podzielić na dwie grupy: z poszyciem systemowym i niesystemowym.