Zagadnienia związane z kosztami eksploatacji coraz śmielej wkraczają w rzeczywistość budowalną, zarówno dzięki inwestorom publicznym, jak i prywatnym. Tym artykułem rozpoczynamy cykl dotyczący eksploatacji oraz kosztów w cyklu życia budynków. Jak te pojęcia są definiowane w ujęciu międzynarodowym i w polskich warunkach prawnych?
Od pewnego czasu słyszymy i czytamy, że jednym z podstawowych kierunków działań Unii Europejskiej, ograniczających ryzyko pogarszania się szans rozwoju przyszłych pokoleń jest dążenie do zrównoważonego rozwoju. Zrównoważony rozwój (ang. sustainable development) ma na celu redukcję całkowitego wpływu oddziaływania na środowisko przez produkty działalności wytwórczej człowieka.
Jedną z zasad bezpośrednio powiązanych ze zrównoważonym rozwojem jest myślenie w kategoriach cyklu życia produktu (ang. life cycle thinking), które łączy elementy narzędzi i technik związanych z oceną środowiskową, społeczną oraz kosztową w cyklu życia danego produktu. Budownictwo, jako jedna z kluczowych gałęzi polskiej gospodarki, coraz mocniej podporządkowuje się aktualnym trendom, czyli rozwijaniu idei zarządzania całym cyklem życia produktu (ang. product life cycle management) oraz projektowania proekologicznego (ang. design for the environment).
Cykl życia w budownictwie
Cykl życia (ang. life cycle) jest różnie opisywany zarówno w pozycjach literaturowych książkowych, jak również w dokumentach standaryzacyjnych, czy w aktach prawnych. Poniżej przedstawiono kilka wybranych definicji.
W ujęciu międzynarodowym cyklem życia nazywane są powiązane ze sobą, kolejne okresy pomiędzy tzw. czasem wybranym do analizy a czasem wycofania lub zbycia budynku, w których oceniane są pewne kryteria (np. koszty, zużycie energii). Definicja ta odpowiada założeniom pakietu norm ISO do planowania okresu użytkowania w
Wydanie:
BUDUJ Z GŁOWĄ
Magazyn branżowy nr 3/2021