Wykopy
Podczas prowadzenia robót mogą wystąpić osuwiska krawędzi wykopu, dlatego to kosztorysant ustala, czy wykopy mają być szerokoprzestrzenne w formie odwróconej pryzmy czy o ścianach pionowych i odpowiednim zabezpieczeniu krawędzi (dotyczy to także wykopów przy robotach liniowych). Wymaga to określenia kategorii gruntu i kąta odłamu krawędzi wykopu.
W rejonach wykopów obowiązują odpowiednie odległości od ich krawędzi, aby nie nastąpił samoczynny odłam gruntu ze względu na bezpieczeństwo sprzętu, jak również pracowników i operatora. To samo dotyczy składowania urobku podczas wykonywania wykopów i to kosztorysant decyduje o dodatkowych pozycjach przemieszczania mas ziemnych, albo wykonania dróg zjazdu do wykopów szerokoprzestrzennych.
Drenaże
Drenaże są zmorą wykonawców na budowie. Projektanci dość oszczędnie traktują te tematy, ale kosztorysant powinien mieć szerszą wiedzę o terenie i odpowiednio zaprogramować wykonawstwo. Musi sięgnąć po badania geotechniczne (o ile są) lub dokonać oględzin terenu przyszłej budowy. W przypadku braku badań, na podstawie głębokości lustra wody w studniach na sąsiednich działkach może określić przybliżony poziom wód gruntowych. Uzyska w ten sposób wiedzę, czy z wykopów fundamentowych trzeba będzie pompować wodę czy nie. Założenie to zostanie zweryfikowane w trakcie wykonania prac ziemnych – ale do obowiązków kosztorysanta należy policzenie tego zabezpieczenia, kierunku odprowadzenia wody i miejsca zrzutu.
Sąsiedztwo innych budynków
Bardzo ważną i odpowiedzialną kwestią jest prowadzenie robót ziemnych w sąsiedztwie fundamentów istniejących obiektów i budynków. To kosztorysant zmuszony jest zadać projektantowi niewygodne pytania w zakresie zabezpieczenia tych budowli i ewentualnych szkód spowodowanych pękaniem, osuwaniem lub innymi działaniami. Pamiętać należy, że jeżeli roboty prowadzone są przy granicy i na styku z innym obiektem na przekroczenie linii granicznej działki, nawet z robotami zabezpieczającymi, muszą być odrębne uzgodnienia z sąsiadem i odpowiednie pozwolenie na budowę (odpowiedzialność kodeksowa projektanta, inwestora i kierownika budowy). Wówczas wymagane jest zaprojektowanie stosownych zabezpieczeń przed samoczynnym zawaleniem się ściany sąsiedniego budynku!
Z tym tematem wiąże się jeszcze jeden aspekt. A mianowicie sprzęt do zagęszczania podłoża przy zasypywaniu wykopów liniowych, powierzchniowych, dróg i innych w sąsiedztwie budynków i budowli. Przed wejściem na teren zazwyczaj wykonawca zleca inwentaryzację fotograficzną sąsiednich budynków na zewnątrz (ze zbliżeniami istniejących rys, spękań itp.), jak również w miarę możliwości wewnątrz obiektów. Wszystko z uwagi na ewentualny przyszły proces odszkodowawczy. Kosztorysant winien wówczas zadać projektantowi pytanie, jakiego sprzętu nie należy w tym rejonie używać (częstotliwość wibracji i inne parametry), gdyż wyklucza to niektóre pozycje katalogowe.
Rozbiórki i remonty
Skoro jesteśmy przy zabezpieczeniach, to warto przypomnieć o koniecznym podpieraniu stropów przy wykonywaniu ich przebić i podpieraniu ścian przy rozbiórkach stropów (a zwłaszcza ścian bez wieńców). Przy robotach remontowych w zakresie rozbiórek należy zawsze przyjmować najbardziej niekorzystny wariant ich oddziaływania na konstrukcję budynku i możliwość zawalenia się budynku lub jego fragmentu podczas nieprawidłowo prowadzonych prac remontowych (taki przypadek niedawno był w Jaśle i w Katowicach z ofiarami śmiertelnymi, o czym informowały media). Inwestor również powinien mieć świadomość zagrożeń w podobnych sytuacjach i zapłacić za bezpieczeństwo, a nie wrzucać wszystko do worka z kosztami pośrednimi.
Kosztorysując roboty remontowe autor musi mieć duże doświadczenie choćby w zakresie łęków, stropów odcinkowych, nadproży, stropów łukowych itp. W tych przypadkach to on w przedmiarach sygnalizuje odpowiednimi pozycjami kolejność robót – projektant bez projektu wykonawczego nie ma gdzie umieścić tych uwag. Warto dodać, że przy wykonywaniu robót remontowych kanalizacji obowiązują szczegółowe przepisy w zakresie przewietrzania kanałów rurowych i asekuracji pracowników schodzących do studzienek.
Przy rozbiórkach trzeba uwzględnić też utylizację odpadów budowlanych, która jest związana z ich klasyfikacją. Kosztorysant i inwestor muszą zdecydować na podstawie danych uzyskanych od projektanta czy wykonawca będzie wytwórcą odpadów w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2021 r. poz. 779, 784, 1648).
Sieci i instalacje
Szczególnie niebezpieczne sytuacje stwarzają instalatorzy w zakresie instalacji elektrycznych, wentylacji, wod.-kan. i grzewczych. Otóż przeważnie nie zawracają sobie głowy odkuciem warstwy betonu chroniącej zbrojenie w elementach żelbetowych tylko prowadzą swoje instalacje „jak wychodzi”. Nie dość, że odsłaniają otulinę, to jeszcze osłabiają zaprojektowany przekrój niejednokrotnie zmieniając schemat statyczny przyjęty do projektu. Kosztorysant musi mieć tego świadomość – i odpowiednio policzyć obejścia elementów konstrukcyjnych.
Przejdźmy jeszcze do uziemienia i odgromienia wszelkich konstrukcji stalowych na budowie oraz zabezpieczeń rozdzielni budowlanych. Kosztorysant powinien wiedzieć, w którym miejscu znajduje się granica pomiędzy instalacją gestora sieci a instalacją wewnętrzną budowy; jak również znać zasady ochrony TNT, TN-C-S, TN-S, TT i inne oznaczenia na rysunkach np. PE, PEN. Od tego zależy jakość kosztorysu i po części bezpieczeństwo na budowie. Jeśli kosztorysant zna te zasady, to będzie umiał policzyć uziemienie np. z wykorzystaniem zbrojenia ław fundamentowych. Ale nikt nie zwolni kosztorysanta z obowiązku policzenia odgromienia rusztowań stalowych jako elementu bezpieczeństwa.
Rusztowania
Inwestorzy analizując powierzchnię rusztowań często pytają, dlaczego jest ona większa niż dana elewacja. Natomiast kosztorysant ma obowiązek znać wymiary rusztowań i policzyć naddatek na załamaniach i krawędziach budynków, jak również wiedzieć, że barierka ochronna na rusztowaniu (pochwyt) ma wystawać na wysokość co najmniej 1,1 m ponad najwyższą linię elewacji, na której prowadzone są roboty. Do tego dochodzą siatki i osłony na wysokość co najmniej 1,5 m ponad pochwyt (ze względu na możliwość upuszczenia przez pracownika przedmiotu trzymanego powyżej pochwytu i upadku poza obrys rusztowania z możliwością uderzenia z dużą energią przechodnia). Kotwienie rusztowań i po skończonych robotach likwidacja tych kotew liczona jest odrębnie w zależności od konstrukcji obiektu. Do rusztowań stawianych w miastach przypisane jest zajęcie pasa drogowego i opłaty z tym związane, które należy odrębnie kalkulować. Dzisiaj nikt już nie pamięta o rusztowaniach na wysuwnicach czy drabinach wiedeńskich – a szkoda. Postawienie rusztowania – przestrzennego wzdłuż ściany tylko do jednego rodzaju robót (np. do wymiany parapetów, czy punktowej naprawy elewacji lub wymiany rynny dachowej itp.) jest ekonomicznie nieuzasadnione i dlatego w budownictwie występują inne ich rodzaje – bardziej ekonomiczne z punktu widzenia inwestora. Zwyżki (podnośniki) na podwoziach samochodowych niejednokrotnie są droższe od postawienia kolumny rusztowania warszawskiego i jej zakotwienia.