Często się zdarza, że wykonując obliczenia obmiaru lub przedmiaru musimy wyliczyć objętość jakiejś bryły lub powierzchnię figury geometrycznej. Oczywiście powierzchnię prostokąta, trapezu czy koła każdy policzy bez problemu, bo niektórych wzorów się nie zapomina, ale już gorzej, gdy np. będziemy musieli obliczyć obwód czy pole elipsy. Założę się, że mało kto z Państwa potrafi od razu podać odpowiedni wzór, a nie zawsze mamy pod ręką odpowiedni poradnik.
Gdy pracujemy z programem Norma PRO nie musimy wysilać pamięci i przypominać sobie lat pilnej nauki. Wystarczy wybrać z menu Obmiar hasło Wstaw wzór. Pokaże się wówczas okno Wybór wzoru.
Rys. 1. Okno Wybór wzoru
Jedyne, co trzeba teraz wykonać, to wybrać w górnym polu odpowiedni zestaw wzorów, a w dolnym polu potrzebny wzór. Należy przy tym zapamiętać, jakie parametry będą potrzebne do wyliczenia żądanej wartości. Na przykład (co widać na Rys. 1.) objętość kuli można liczyć w funkcji promienia albo średnicy. Nazwy parametrów podane są w nawiasach obok nazwy funkcji.
Rys. 2. Wstawienie do książki obmiarów programu funkcji wyliczającej objętość klina
Jak widać na Rys. 2. wartości parametrów rozdziela się średnikami.
Dokonując wyboru zgodnego z Rys. 1. zaznaczyliśmy checkbox przy haśle Funkcja. Dzięki temu do formularza obmiaru został wstawiony wiersz, w którym znajduje się jedynie nazwa funkcji wraz z nawiasem, do którego należy wpisać wartości parametrów. Jeżeli tego nie zaznaczymy, do formularza zostanie wpisana definicja funkcji zawierająca zmienne odpowiadające parametrom oraz wzór na wyliczenie wartości funkcji.
Rys. 3. Wstawienie do formularza obmiaru wyrażenia definiującego funkcję
W takiej sytuacji musimy nadać odpowiednie wartości stałym lokalnym.
Jeżeli w bibliotece wzorów dołączonej do programu nie ma potrzebnej nam funkcji, możemy zdefiniować ją sami. W tym celu wpisujemy do formularza kilka wierszy. Dobrze jest jako pierwszy wpisać wiersz komentarza z nazwą definiowanej funkcji lub nazwą figury, czy bryły, której powierzchnię lub objętość będziemy wyliczać. Kolejne wiersze powinny zawierać definicje stałych lokalnych, które będą pełniły rolę parametrów funkcji.
Jako ostatni wiersz wpisujemy wzór funkcji z wykorzystaniem zdefiniowanych parametrów.
Rys. 4. Definicja wzoru na objętość prostopadłościanu
Aby tak zdefiniowaną funkcję zapisać w bibliotece musimy zaznaczyć wszystkie wiersze i z menu Obmiar wybrać polecenie Zachowaj wzór.
Rys. 5. Zapis funkcji w bibliotece
Zapisywanej funkcji musimy nadać nazwę. Najlepiej, żeby nazwa jednoznacznie określała, co dzięki tej funkcji możemy obliczyć. Nazwa musi zaczynać się literą i składać się jedynie z liter i cyfr. Po wpisaniu nazwy należy wprowadzić spację i w nawiasach podać nazwy potrzebnych parametrów. Wprawdzie nie jest to konieczne dla działania funkcji, ale będzie bardzo pomocne, gdy po jakimś czasie będziemy chcieli zdefiniowaną w taki sposób funkcję wykorzystać.