Elewacja wentylowana to metoda ocieplenia, ale jednocześnie wykończenia i zabezpieczenia ścian zewnętrznych budynków. Składa się z:  

  • podkonstrukcji (rusztu),  
  • warstwy izolacji cieplnej,  
  • paroizolacji (opcjonalnie),  
  • okładzin elewacyjnych, 
  • zestawu akcesoriów takich jak: łączniki mechaniczne, listwy startowe, profile
  • maskujące na naroża i dylatacje, podkładki termiczne i itp.  

Pomiędzy ociepleniem a okładziną elewacyjną pozostawia się szczelinę powietrzną – wentylacyjną o gr. min. 20 mm. Jej zadaniem jest odprowadzenie na zewnątrz pary wodnej i wilgoci z wnętrza budynku, przegrody zewnętrznej i warstwy ocieplenia, a tym samym zapobieganie zawilgoceniu izolacji cieplnej. Grawitacyjny ruch powietrza w szczelinie jest zapewniony przez otwory lub szczeliny wlotowe umieszczone przy cokole i przy okapie elewacji wentylowanej. Minimalna powierzchnia otworów wynosi 50 cm2/mb. 

Elementy elewacji wentylowanej 

Ruszt. Pełni funkcję podkonstrukcji, jest wykonany z metalowych lub rzadziej drewnianych łat i konsol. Łaty łączą elementy okładziny elewacyjnej z konsolami przenosząc na nie obciążenia własne, od okładzin elewacyjnych, obciążenia klimatyczne (od parcia i ssania wiatru) oraz obciążenia użytkowe (np. od uderzeń, sił poziomych). Są mocowane w układzie