Skoro już wiemy, jakie wymagania są stawiane przegrodom, systemom i materiałom w zakresie akustyki budynków (o najważniejszych normach i wskaźnikach pisaliśmy w poprzednim wydaniu BzG 3/2022), pora przyjrzeć się poszczególnym rozwiązaniom.
Aby osiągnąć zamierzony efekt izolacyjności akustycznej budynku, już na etapie projektowym powinniśmy podjąć decyzję, z jakich materiałów będą stawiane ściany nośne, ścianki działowe, jaką stolarkę okienną i drzwiową zastosujemy. Nie bez znaczenia jest również odpowiednie rozmieszczenie pomieszczeń – miejsca, w których powstaje największy hałas, powinny znaleźć się jak najdalej od stref odpoczynku. Dotyczy to głównie szybów wentylacyjnych czy dźwigowych, pomieszczeń technicznych, łazienek, które źle zaizolowane akustycznie, mogą przenosić hałas do innych lokali.
To w przypadku budowania nowych obiektów, a co zrobić z tymi, które są już gotowe i użytkowane? Dla nich też znajdą się rozwiązania pozwalające na ograniczenie docierającego do nas niepożądanego dźwięku. Na początek należy zaznaczyć, że o powodzeniu całej operacji związanej z izolacją akustyczną decydują praktycznie wszystkie elementy wchodzące w skład budynku. To, co osiągniemy dzięki dobrze izolującym akustycznie ścianom, możemy łatwo stracić przez źle zaprojektowane wykończenie stropów (podłogi), niewłaściwie dobraną stolarkę okienną i drzwiową, bądź przez błędy wykonawcze.

Ściany zewnętrzne

Ściany stanowią pierwszą ochronę przed dźwiękami pochodzącymi z zewnątrz budynku. Dobrą izolacyjność akustyczną zapewnią przede wszystkim materiały ciężkie i lite, ponieważ masywną powierzchnię zdecydowanie trudniej wprawić w wibrację. Dlatego ściany wykonane z betonu, pełnych cegieł, bloczków silikatowych będą konstrukcją o wysokiej izolacyjności akustycznej. Niestety materiały te nie zapewnią odpowiedniej, wymaganej izolacyjności cieplnej – bądź musiałyby być tak grube, że stosowanie ich byłoby nieekonomiczne. Wykorzystując zjawisko odbijania się dźwięku na granicy dwóch ośrodków, które różnią się od siebie gęstością, zamiast przegród litych stosuje się struktury wielowarstwowe. Jest to najskuteczniejszy sposób na uzyskanie dobrego efektu akustycznego oraz odpowiedniej izolacyjności cieplnej ścian. W przypadku ścian dwuwarstwowych należy uważać na właściwe wykonanie warstwy ociepleniowej, która powinna polepszać (nie pogarszać) właściwości akustyczne przegrody. Na warstwę zewnętrzną warto użyć tynków dźwiękochłonnych.
Najlepiej pod względem akustycznym i termicznym wypadają ściany trójwarstwowe, które mają masywną część konstrukcyjną oraz izolację w postaci materiałów tłumiących (wełna mineralna skalna, drzewna lub szklana, wata, pianka). Gruba warstwa ocieplenia zapewnia prawidłową termoizolację, a jednocześnie uwalnia od hałasów dobiegających z zewnątrz. Należy przy tym zwrócić uwagę, że producenci materiałów termoizolacyjnych mają w swojej ofercie produkty specjalnie przeznaczone do izolacji akustycznej oraz termoizolacji ścian zewnętrznych i działowych – z takich materiałów powinniśmy korzystać.
W przypadku domów drewnianych w konstrukcji szkieletowej również jesteśmy w stanie uzyskać odpowiednie parametry akustyczne ścian zewnętrznych. Główny wpływ na izolacyjność akustyczną przegrody szkieletowej mają okładziny. Jej wartość kształtuje masa i sztywność płyt okładzinowych oraz sposób ich zamocowania do szkieletu. Wzrost wskaźnika izolacyjności zapewnia większa masa płyt okładzinowych, a także ich elastyczne zamocowanie do szkieletu z co najmniej jednej strony ściany (np. przez podkładki elastyczne). Z kolei zbyt duża sztywność, spowodowana np. małym rozstawem słupków, obniża izolacyjność przegrody. Nie należy też zapomnieć o starannym wypełnieniu materiałami izolacyjnymi przestrzeni między płytami. Na okładzinę warto zastosować akustyczne płyty gipsowo-kartonowe, które cechują się izolacyjnością o 5-7 dB wyższą niż zwykłe płyty g-k. Możemy również użyć płyt OSB, QSB, HDF, MDF oraz płyt magnezowych. Ściany szkieletowe i ruszty można dodatkowo wyposażyć w folię dźwiękoszczelną, którą okleja się profile. Może być ona wykonana z modyfikowanego PCW, kauczuku, bitumu lub z gumy. Jest elastyczna, ale stosunkowo ciężka i ma niewielką grubość. Układa się ją zawsze między rusztem a płytami. Pomiędzy profile UW i CW na styku ze ścianami stosuje się taśmę akustyczną w celu izolacji od dźwięków uderzeniowych. Spoiny na połączeniu płyt z podłożem, ścianami i sufitami, a także między płytami wypełnia się elastyczną szpachlówką uszczelniającą. Jako wykończenie można zastosować tynk dźwiękoszczelny.