Na przykładzie tarasu, gdzie problemem było zawilgacanie strefy podłogi przy drzwiach wejściowych, autor przedstawia jak należy diagnozować przyczyny uszkodzeń oraz szczegółowo opisuje proces naprawczy stwierdzonych błędów wykonawczych.
Podchodząc do naprawy tarasu trzeba wiedzieć, jakie zjawiska występują w poszczególnych warstwach konstrukcji i czym mogą się one objawiać. Dodatkowo różne przyczyny mogą objawiać się podobnymi uszkodzeniami, np. próba naprawy warstwy użytkowej przez skucie odpadających płytek i wykonanie nowej okładziny może być jedynie kosztowną lekcją dla inwestora.
Bardzo starannie należy diagnozować przyczyny uszkodzeń, z uwzględnieniem poprawności wykonania przyległych elementów (np. ocieplenia przyległych ścian i ścian pod okapem), poprawności obsadzenia drzwi tarasowych (i to nie tylko tych prowadzących na połać, ale również tych w zewnętrznych ścianach pod połacią). Może się zdarzyć, że niezauważenie błędów w wykonaniu ww. elementów spowoduje nieskuteczność naprawy, nawet gdy zostaną usunięte wszystkie warstwy aż do płyty konstrukcyjnej.
PRZYKŁAD
Tego typu sytuacja dotyczyła tarasu o powierzchni prawie 33 m². Taras miał dość nietypową konstrukcję z balustradą pełną. Odwodnienie stanowił punktowy wpust. Trzy przyległe ściany były ocieplone; w jednej z nich znajdowały się drzwi wejściowe na połać tarasu. Warstwą użytkową były płytki ceramiczne.
Problem stanowiło zawilgacanie strefy podłogi w pomieszczeniu przy drzwiach wejściowych (fot. 1). Zjawisko to było tak intensywne, że na istniejących płytkach
Wydanie:
BUDUJ Z GŁOWĄ
Poradnik Kosztorysanta nr 3/2019