Nowe przepisy można uznać za rewolucję w drogownictwie. Wprowadzają one nowe zasady projektowania dróg. zmieniają obowiązki zarządców dróg i postępowania administracyjne dotyczące lokalizacji zjazdów, umieszczania urządzeń i infrastruktury w pasach drogowych, czy zajęć pasa drogowego.
Z końcem września 2022 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 24 czerwca 2022 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych. Rozporządzenie to zastąpiło trzy dotychczas obowiązujące akty wykonawcze – rozporządzenia: w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (z 1999 r.), w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie (z 2000 r.) oraz w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych (z 2002 r.).
Przepisy tego rozporządzenia, w połączeniu ze związanymi z nimi nowelizacjami ustawy o drogach publicznych, wprowadziły nowe, dotychczas nieznane, zasady w drogownictwie dotyczące projektowania dróg. Poruszyły kwestie użytkowania dróg i kształtowania bezpieczeństwa na drogach, zmieniły obowiązki zarządców dróg, a wreszcie wpłynęły na postępowania administracyjne, dotyczące lokalizacji zjazdów, umieszczania urządzeń i infrastruktury w pasach drogowych, czy zajęć pasa drogowego.
Rewolucja w drogownictwie
Nowe warunki techniczno-budowlane dla dróg można uznać wręcz za rewolucję, w porównaniu do dotychczasowych przepisów zawartych w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne z 1999 r., ale też jeśli chodzi w ogóle o warunki techniczne budynków i innych obiektów budowlanych wydawanych na podstawie Prawa budowlanego. Jest to bowiem pierwszy akt wykonawczy dostosowany do obecnych czasów i oczekiwań nie tylko inwestorów, ale i organów administracji architektoniczno-budowlanej, czy nadzoru budowlanego.
Zgodnie ze wspomnianym oczekiwanym kierunkiem zmian, przepisy nowego rozporządzenia mają charakter ogólny i nie zawierają szczegółów technologicznych i materiałowych. Jeżeli więc w przepisach rozporządzenia nie określono jakiegoś warunku lub określono go w sposób ogólny, to drogę należy projektować, budować, przebudowywać lub użytkować zgodnie z zasadami wiedzy technicznej zawartej w szczególności we wzorcach i standardach rekomendowanych przez ministra właściwego do spraw transportu na podstawie przepisów o drogach publicznych, a także w Polskich Normach. Od razu należy zastrzec, że zarówno wzorce i standardy, jak i Polskie Normy są stosowane dobrowolnie.
W związku z powyższym nowe rozporządzenie, jako ogólne ramy zwłaszcza dla projektowania i budowy dróg, będzie mogło funkcjonować latami, ponieważ w przypadku zmieniających się rozwiązań branżowych, czy postępu techniczno-budowlanego, to projektanci i sprawdzający, na podstawie swojej wiedzy, umiejętności i doświadczenia, będą mogli proponować rozwiązania jak najlepiej spełniające obowiązki wynikające z przepisów rozporządzenia, zgodne z duchem czasu, ale i uwzględniające kwestie bezpieczeństwa projektowania dróg oraz ich użytkowników.
Zakres rozporządzenia
Jeżeli omawiamy nowe rozporządzenie w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących dróg publicznych, to oprócz założeń ogólnych należy także wspomnieć o zakresie jego stosowania. Otóż rozporządzenie to określa po pierwsze warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie, a po drugie warunki techniczne użytkowania dróg publicznych.
Warto podkreślić, że nowe przepisy, tak jak dotychczas, stosuje się do projektowania, budowy, przebudowy lub użytkowania dróg publicznych oraz projektowania, budowy lub przebudowy urządzeń obcych sytuowanych w pasach drogowych tych dróg.
Istotną nowością jest jednak to, że przepisy nowego rozporządzenia dotyczące podstawowych warunków, czy wymagań oraz drogowych obiektów inżynierskich i bezpieczeństwa pożarowego stosuje się także do projektowania, budowy lub przebudowy drogowych obiektów inżynierskich w ramach dróg wewnętrznych. Przypomnieć należy, że droga publiczna to nie to samo co droga wewnętrzna. Do dróg publicznych zalicza się bowiem drogi gminne, powiatowe, wojewódzkie i krajowe, które to zaliczenie następuje odpowiednio w formie uchwały rady gminy, powiatu, sejmiku województwa lub rozporządzenia ministra właściwego do spraw transportu, a drogami wewnętrznymi są drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym takiej drogi. Zakres rozporządzenia wskazuje jednoznacznie, że od dnia 21 września 2022 r. należy zgodnie z nim projektować nie tylko drogi publiczne, ale również, we wskazanym zakresie, drogi wewnętrzne (uwzględniając przede wszystkim kwestie bezpieczeństwa konstrukcji i użytkowania obiektów inżynierskich).
Wydanie:
BUDUJ Z GŁOWĄ
Magazyn branżowy nr 1/2023