Uszczelnienie zawilgoconych budynków, czyli wykonanie tzw. hydroizolacji wtórnych, to niełatwe za-danie. Po pierwsze, należy (o ile to możliwe) odkopać fundament, po drugie wykonać uszczelnienie z odpowiednich materiałów i bez błędów.
Podczas renowacji zawilgoconych budynków podstawowym zadaniem jest ich osuszenie, czyli trwałe obniżenie poziomu zawilgocenia (zazwyczaj do poziomu 3-6% wilgotności masowej), co z kolei umożliwi prowadzenie dalszych prac budowlanych i konserwatorskich, a po ich zakończeniu użytkowanie budynku zgodnie z przewidzianym przeznaczeniem [1]. Kluczowym elementem procesu osuszania budynku jest usunięcie źródła zawilgocenia poprzez wykonanie wtórnych izolacji przeciwwilgociowych lub wodochronnych. Zasady ich wykonywania opisane zostały m.in. w instrukcji WTA nr 4-6-14/D: Wtórne hydroizolacje przyziemnych części budynków [2].
Wymagania projektowe
Na podstawie informacji uzyskanych w procesie diagnostyki budowli [5] i po uwzględnieniu warunków gruntowo-wodnych projektant systemu wtórnej hydroizolacji budynku tworzy koncepcję uszczelnienia, w ramach której należy zaprojektować i wykonać (rys. 1) [3], [6]:
- izolacje przeciwwilgociowe – chroniące obiekty przed działaniem wilgoci zawartej w gruncie oraz wody nie wywierającej ciśnienia hydrostatycznego,
- izolacje wodochronne – zabezpieczające obiekty przed działaniem wody wywierającej parcie hydrostatyczne,
- a w razie konieczności opracować rozwiązania alternatywne.
Wydanie:
BUDUJ Z GŁOWĄ
Magazyn branżowy nr 1/2022