Hydroizolacje nowych budynków

 

Hydroizolacji wykonywanych w nowych technologiach nie wolno kalkulować przez „analogię”, korzystając ze starych, obejmujących „historię budownictwa” katalogów. Właściwości, a co za tym idzie sposób aplikacji i zastosowanie nowoczesnych materiałów hydroizolacyjnych znacznie się różni od „tradycyjnych” i nie zawsze nieskutecznych technologii.


Coraz szersze zastosowanie do hydroizolacji w gruncie mają polimerowo-bitumiczne, grubowarstwowe masy uszczelniające (zwane coraz częściej masami KMB) oraz elastyczne szlamy (mikrozaprawy uszczelniające).

 

Elastyczne mikrozaprawy mogą być stosowane do wykonywania:

  • izolacji poziomych i pionowych fundamentów oraz innych elementów konstrukcji stykających się z gruntem lub w nim zagłębionych (patrz rys. nr 1-3)
  • izolacji podposadzkowych
  • izolacji stref cokołowych budynków
  • izolacji basenów
  • izolacji zbiorników na wodę
  • hydroizolacji przy naporze wody powodującym odrywanie powłoki uszczelniającej od podłoża
  • izolacji balkonów, tarasów, pomieszczeń wilgotnych i mokrych (patrz BzG nr 2/2010)
  • powłok uszczelniająco-ochronnych
  • czasowych uszczelnień i hydroizolacji wykonywanych w trakcie budowy.

Nie wszystkie szlamy będą się cechowały tak szerokim spektrum zastosowań, trzeba tu zwracać uwagę na wytyczne producenta.

 

Podłożem pod powłokę hydroizolacyjną może być:

  • beton / żelbet
  • mur z elementów drobnowymiarowych (cegła, pustak, bloczek betonowy, ceramiczny, silikatowy, z betonu komórkowego itp.)
  • mur z kamieni oraz mur mieszany
  • tynk tradycyjny, cementowy lub cementowo-wapienny
  • jastrych cementowy
  • jastrych asfaltowy (z ograniczeniami)
  • podłoże gipsowe (jastrychy, płyty GK itp.).

 

Generalnym wymogiem jest brak w podłożu ostrych krawędzi i nierówności, wystających wtrąceń itp. Podłoże powinno być oczywiście czyste. W zdecydowanej większości przypadków nie jest wymagane gruntowanie lecz wysycenie wodą do stanu matowo-wilgotnego. Nałożona warstwa szlamu ma grubość 2-3 mm.

 

 

Masy KMB stosuje się do wykonywania przeciwwilgociowych i przeciwwodnych:

  • izolacji poziomych i pionowych fundamentów oraz innych elementów konstrukcji stykających się z gruntem lub w nim zagłębionych (patrz rys. nr 1-3)
  • izolacji podposadzkowych
  • izolacji międzywarstwowej tarasów z powierzchniowym odprowadzeniem wody
  • izolacji balkonów i tarasów z drenażowym odprowadzeniem wody (patrz BzG nr 2/2010)
  • hydroizolacji stropów garaży podziemnych,
  • hydroizolacji dachów zielonych i balastowych (odwróconych) (patrz rys. nr 4).

Ostateczne zastosowane zależy od wytycznych producenta. Zalecenia producentów mogą się tu różnić i to w sposób znaczący.

 

Podłożem pod powłokę hydroizolacyjną z masy KMB generalnie może być:

  • beton / żelbet
  • mur z elementów drobnowymiarowych (cegła, pustak, bloczek betonowy, ceramiczny, silikatowy, z betonu komórkowego itp.)
  • mur z kamieni oraz mur mieszany
  • tynk tradycyjny, cementowy lub cementowo-wapienny
  • jastrych cementowy
  • materiał bitumiczny (za wyjątkiem smołowego).

 

Masy KMB (dotyczy to generalnie materiałów bitumicznych) nie mogą pracować na odrywanie od podłoża. Wymagane jest wtedy wykonanie odpowiedniej warstwy dociskowej lub naniesienie np. jednej warstwy szlamu. Podobny zabieg (nałożenie warstwy szlamu) może być konieczny w przypadku zbyt wilgotnego podłoża. Stosując masy KMB jako uszczelnienie podposadzkowe, należy zwrócić uwagę, aby gotowa masa nakładana była na podłożu z betonu klasy przynajmniej C16/20 (dawny B20); absolutne minimum to beton klasy C12/16 (B15) (patrz rys. nr 3).
Przygotowanie podłoża jest identyczne jak dla szlamów uszczelniających. Jedyna różnica dotyczy ubytków o głębokości do 5 mm. Wówczas do reprofilacji można także stosować materiał bitumiczny zalecany przez producenta masy uszczelniającej (zazwyczaj jest to ta sama masa uszczelniająca KMB). Przy powierzchniowych płytkich ubytkach, aby uzyskać jednakową grubość powłoki hydroizolacyjnej, często wykonuje się tzw. szpachlowanie drapane, czyli nakłada masę KMB za pomocą pacy, tak aby paca „szorowała” podłoże (stąd nazwa). Faseta może być wykonywana także z masy KMB, jednak jej promień nie może wówczas przekraczać 2 cm.

Masy KMB mogą być nakładane na szlamy uszczelniające. Jeżeli istniejąca izolacja (istotne zwłaszcza przy wykonywaniu wtórnych uszczelnień) wykonana jest z materiałów bitumicznych, kompatybilność zazwyczaj jest zachowana, choć w razie wątpliwości starą izolację należy usunąć. Uwaga: materiały na bazie smoły należy usunąć zawsze.

 

Kosztorysy

pokazują przykładową technologię robót z zastosowaniem szlamów i mas bitumicznych. W przeciwieństwie do tradycyjnych materiałów (typu roztwory i emulsje asfaltowe, lepiki oraz papy) materiały te nie wymagają otynkowania podłoża z cegieł czy pustaków. Dodatkowe (ale bardzo istotne) informacje technologiczne znajdują się w komentarzach do pozycji.

Kosztorys „Budynek podpiwniczony – obciążenie wodą pod ciśnieniem
zwraca uwagę na bardzo istotną rzecz – hydroizolacja nie może być wykonana na tzw. „chudym betonie” (patrz poz. 1 kosztorysu). Należy tu przyjąć beton przynajmniej klasy B-15 (C12/16) (patrz rys. nr 3).

 

 

Rys. 1
Układ hydroizolacji przy posadowieniu na ławach fundamentowych
dla budynku podpiwniczonego dla budynku niepodpiwniczonego
  1. płyta posadzki

  2. ława fundamentowa

  3. ściana piwnicy

  4. izolacja cokołu z elastycznego szlamu

  5. izolacja pionowa ścian fundamentowych

  6. izolacja pozioma ław fundamentowych

  7. izolacja pozioma posadzki

  1. płyta posadzki

  2. ława fundamentowa

  3. ściana fundamentowa

  4. izolacja pozioma ław fundamentowych

  5. izolacja pionowa ścian fundamentowych

  6. izolacja cokołu

  7. izolacja pozioma posadzki

 

 

 

Rys. 2 – Układ hydroizolacji przy posadowieniu budynku na płycie fundamentowej

  1. konstrukcyjny beton podkładowy
  2. płyta fundamentowa
  3. ściana
  4. izolacja pozioma płyty fundamentowej
  5. izolacja pionowa ścian fundamentowych, przechodząca w izolację cokołu

 

 

Rys. 3 – Obciążenie wilgocią i niezalegającą wodą opadową
– detal połączenia izolacji podposadzkowej z izolacją poziomą ław fundamentowych

  1. podsypka z ubitego piasku
  2. żwir płukany
  3. beton podkładowy
  4. izolacja podposadzkowa z masy KMB lub szlamu uszczelniającego
  5. płyty termoizolacyjne
  6. folia PE
  7. jastrych posadzkowy
  8. dylatacja obwodowa
  9. ława fundamentowa
  10. taśma uszczelniająca
  11. hydroizolacja pionowa z masy KMB lub szlamu uszczelniającego
  12. dodatkowa izolacja naroża z masy KMB lub szlamu uszczelniającego
  13. ściana piwnicy
  14. izolacja pozioma ław fundamentowych ze szlamu uszczelniającego lub masy KMB
  15. warstwa ochronna z membrany kubełkowej lub folii PE
  16. warstwa ochronna hydroizolacji pionowej
  17. sznur wypełniający

 

Uwaga: Materiały hydroizolacyjne należy dobierać tak, aby nie wystąpiła konieczność nakładania materiału mineralnego na bitumiczny. W zależności od obciążeń, stosowanych materiałów i wytycznych producenta może dodatkowo zaistnieć konieczność gruntowania podłoża lub stosowania wkładek ochronno-wzmacniających. Gdy izolacja (14) wykonana jest z papy, w celu połączenia jej z izolacjami (podposadzkową oraz pionową) konieczne są dodatkowe zabiegi.

 

 

Rys. 4 – Układ warstw dachu zielonego o uprawie intensywnej