Wykazanie, że realizacja inwestycji wnosi istotny wkład w cel środowiskowy „adaptacja do zmian klimatu” może być przydatnym dokumentem, jeśli staramy się o dofinansowanie projektu. Jak przeprowadzić taką analizę?
Taksonomia UE [1] jest narzędziem definiującym cele środowiskowe, w stosunku do których należy oceniać działalność, aby uznać ją za zrównoważoną. Żeby wykazać zgodność danego projektu z Taksonomią, należy nie tylko spełnić kryteria „nieczynienia poważnej szkody” zdefiniowane w art. 17 tego rozporządzenia, ale również uzasadnić wniesienie istotnego wkładu w co najmniej jeden z sześciu celów środowiskowych (patrz ramka).
Warunki, jakie dana działalność musi spełnić, aby potwierdzić te wymagania zostały określone w rozporządzeniach do Taksonomii. Definiują one techniczne kryteria kwalifikacji wnoszenia istotnego wkładu do poszczególnych celów środowiskowych, a także wymogi do spełnienia zasady DNSH tj. nieczynienia poważnych szkód. W zależności od tego, do którego z celów środowiskowych działalność wnosi istotny wkład, wymagania w zakresie zasady DNSH wobec pozostałych celów mogą być zróżnicowane.
Istotny wkład w jeden z sześciu celów środowiskowych
Wydaje się, że w projektach polegających na budowie nowych budynków najczęściej wybieranym celem środowiskowym, w stosunku do którego będzie wnoszony istotny wkład, jest łagodzenie zmian klimatu. Można to zaobserwować np. w programach dofinansowań, gdzie stosowanie zasady DNSH jest połączone z wymaganiami wnoszenia istotnego wkładu właśnie w ten cel. Wynika to najczęściej z charakteru tego typu projektów. Ich priorytetem jest realizacja budynków o wysokiej efektywności energetycznej, która bezpośrednio przekłada się na ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, co jest głównym kryterium tego celu.
Nie jest to jednak jedyna możliwa opcja – w kategorii działań związanych z realizacją inwestycji budowlanych istotny wkład może być też wnoszony w stosunku do celu środowiskowego „adaptacja do zmian klimatu” i gospodarka o obiegu zamkniętym.